װאָס איז דאָס געװען פֿאַר אַ שטײגער־טאָכעס ברודער, האָט מײַן שװעסטער געמוזט נעמען זײַן פּאָקן אין די הענט און אין מויל. נאך דעם איז דער ברודער געװארן װײך, און דער פראצעס האט זיך אנגעהויבן. די שװעסטער איז געװען אן אמתע זונה, זי האט קלאר געפעלט א הארטן האן, און זי האט עס געדארפט טיפער.
ער האָט מיך זייער שווער אַרײַנגעכאַפּט אין מויל און... איך האָב מיך גלײַך דערמאָנט, אַז איך האָב געוואָלט באַרען מײַן פֿרײַנד אין מויל אַזוי, ווען זי האָט מיר אויסגעבלאָזן די מוח פֿאַר שעהן! איך זאָל טראַכטן אַזוי, די דאַמע האט עס אויף, עס איז קיין סיבה צו בלאָזן אַ מענטש 'ס מאַרך!